Από πολλά χρόνια πρίν είχα υποσχεθεί στόν εαυτό μου νά αναφερθώ σέ ανθρώπους τού οικισμού Καισαρειάς,σέ κάποιους πού η ζωή τούς προσπέρασε καί οι ανθρωποι τούς ξέχασαν. Εδώ καί μερικά χρόνια εκανα μία ερευνα καί μέ τήν βοήθεια των κατοίκων,εχω συγκετρώσει ενα μεγάλο αριθμό παλιών φωτογραφιών τού οικισμού Καισαρειάς,μέ σκοπό τήν δημιουργία ενός ηλεκτρονικού αρχείου μέ σχεδόν ολα τά πρόσωπα πού εζησαν καί εγραψαν μικρή η μεγάλη ιστορία. Αλλά η παρουσία τους καί μόνο ηταν συμαντική καί αξίζει νά αναφερώμαστε σ΄αυτούς εστω καί μέσα από τίς φωτογραφίες τους. "μία φωτογραφία χίλιες λέξεις".
Εσθάνομαι ευτυχής πού μπορώ χρισημοποιώντας τήν σύγχρονη τεχνολογία του ιντερνέτ καί μέσα από αυτές τίς σελίδες οπως καί το ιστολόγιο www.fotoskesaria.blogspot.com, νά μοιράζομαι τίς εικόνες τού οικισμού Καισαρειάς.Ειμαι καί γώ γέννημα θρέμμα αυτού τού τόπου,πέρασα τά παιδικά μου χρόνια στά σοκάκια καί τίς αυλές παιζοντας μέ τούς φίλους καί χωριανούς μου,πώς μπορεί νά τά ξεχάσει κανείς ολλα αυτά!
Η πρώτη μου αναφορά στό οδοιπορικό αυτό θά είναι ο συμαθητής καί φίλος Κώστας Γερογιάννης,ειχε καί εχει ευστροφία μυαλού,αντίδραση και παρατηρητικότητα πολύ ανεπτυγμένη.Ο Κώστας γεννήθηκε οπως καί αρκετοί αλλοι συνανθρωποί μας κουφάλαλος,ομως αυτό δέν τόν εμπόδισε νά αναπτύξει επικοινωνίες καί κάθε ειδος δραστηριώτητες.Ηταν καί ενας από τούς ερασυτέχνες φωτογράφους τής δεκαετίας τού 60-70,καί ισως ο τελευταίος τής ασπρομαυρης φωτογραφίας,πολλές από τίς φωτογραφίες του βρίσκονται στό αρχείο μου.
Σήμερα βρεισκεται στόν οικισμό Καισαρειας μέ τήν οικογενειά του,τό επάγγελμα του ηταν οικοδόμος,ενα από τά πολύ καλά χέρια ,γιατί ζώ σήμερα στό σπίτι πού ο Κώστας εστησε,τόν εύχωμαι νά ειναι πάντα καλά,αυτός καί η οικογενειά του.
Εσθάνομαι ευτυχής πού μπορώ χρισημοποιώντας τήν σύγχρονη τεχνολογία του ιντερνέτ καί μέσα από αυτές τίς σελίδες οπως καί το ιστολόγιο www.fotoskesaria.blogspot.com, νά μοιράζομαι τίς εικόνες τού οικισμού Καισαρειάς.Ειμαι καί γώ γέννημα θρέμμα αυτού τού τόπου,πέρασα τά παιδικά μου χρόνια στά σοκάκια καί τίς αυλές παιζοντας μέ τούς φίλους καί χωριανούς μου,πώς μπορεί νά τά ξεχάσει κανείς ολλα αυτά!
Η πρώτη μου αναφορά στό οδοιπορικό αυτό θά είναι ο συμαθητής καί φίλος Κώστας Γερογιάννης,ειχε καί εχει ευστροφία μυαλού,αντίδραση και παρατηρητικότητα πολύ ανεπτυγμένη.Ο Κώστας γεννήθηκε οπως καί αρκετοί αλλοι συνανθρωποί μας κουφάλαλος,ομως αυτό δέν τόν εμπόδισε νά αναπτύξει επικοινωνίες καί κάθε ειδος δραστηριώτητες.Ηταν καί ενας από τούς ερασυτέχνες φωτογράφους τής δεκαετίας τού 60-70,καί ισως ο τελευταίος τής ασπρομαυρης φωτογραφίας,πολλές από τίς φωτογραφίες του βρίσκονται στό αρχείο μου.
Σήμερα βρεισκεται στόν οικισμό Καισαρειας μέ τήν οικογενειά του,τό επάγγελμα του ηταν οικοδόμος,ενα από τά πολύ καλά χέρια ,γιατί ζώ σήμερα στό σπίτι πού ο Κώστας εστησε,τόν εύχωμαι νά ειναι πάντα καλά,αυτός καί η οικογενειά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου