ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΤΥΦΛΟ ΚΑΙΣΑΡΕΙΩΤΗ.
«Η αξιοπρέπεια, η ευγένεια, η φρόνηση, η ακολασία, η φιλοκαλία, φανερώνονται απ' το πρόσωπο κι απ' τα σχήματα των ανθρώπων, κι όταν περπατάνε κι όταν κάθονται.» Σωκράτης.
Τό φαινόμενο Μήτσιος τ'Γκουρ "Δημήτριος Παπαδόπουλος" ετσι τόν αποκαλούσαν,ηρεμος,καλοσυνάτος μέ τόν καλό λόγο στά χείλη, μέ ενα τσιγάρο αναμμένο πάντα στό χέρι, καί τήν τεράστια νοημοσύνη του πού εξέπλητε τούς πάντες,από μωρό ο Μήτσιος εχασε τό φώς του καί μεγαλώνοντας προσαρμόστηκε μέ τούς ανθρώπους καί τό περιβάλλον.Γνώριζε κάθε σπιθαμή τού οικισμού Καισαρειάς καί κάθε κάτοικο από τήν φωνή του. Χαρακτηριστική συνήθεια-θέληση-ανάγκη,η αδιάλειπτη παρουσία του σέ κάθε λειτουργία,επερινό η ακολουθία στήν εκκλησία τού χωριού.Πολύ καλός ψάλτης μέ φωνή διαμάντι,ειχε αποστιθήση ολα τά βιβλία της εκκλησίας,καί οχι μόνο.Θά μπορούσα νά γράψω τόσα πολλά γιά τό φαινόμενο Μήτσιος, αλλά πιστεύω θά ειναι πολύ λίγα γιά τήν ζωή καί τό βίος του.Εφυγε πρίν πολλά χρόνια τήν δεκαετία τού 70,δέν μπόρασα νά τόν συνοδέψω στήν τελευταία του κατοικία ημουν πολύ μακριά.Ο Μήτσιος ηταν ενας από τούς λίγους ανθρώπους πού αγάπησα καί σεβάστικα, πραγματικά τό αξιζε. Δέν ξεχνώ ποτέ τήν φωνή του νά μέ φωνάζει Νικολάκη ελα αναψέ μου τό τσιγάρο. Αναπαύσου εν ειρήνη Μήτσιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου