ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΚΑΦΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ




 

Τα καφενεία ήταν τόπος συγκέντρωσης όλων των ανδρών του χωριού, οι εργαζόμενοι μετά τη δουλειά τους,οι ηλικιωμένοι, επιαναν στις καρέκλες γύρω από τα μικρά τραπεζάκια, για να μάθουν τα ευχάριστα η τα δυσάρεστα νέα της ημέρας, να συναντήσουν τους φίλους τους, να κάνουν απολογισμό των εργασιών της ημέρας, να ανταλλάξουν απόψεις για τα τρέχοντα θέματα πολιτικά κοινωνικά και άλλα. Από τα καφενεία περνούσε ο πρόεδρος του χωριού για νά ενημερώσει τους δημότες, ο παπάς του χωριού για να συναντήσει αυτούς που δεν έβλεπε στην εκκλησία,ο αγροφύλακας για να ακούσει τις καταγγελίες για τις αγροτικές ζημιές,καί κάθε τέσσερα χρόνια ο βουλευτής του νομού για να μοιράσει υποσχέσεις που ποτέ δεν θα πραγματοποιήσει. Στα καφενεία συναντούσε κανείς αυτούς που τα ήξεραν όλα και έπαιρναν θέση σε κάθε συζήτηση, τους κουτσομπόληδες που είχαν τα αυτιά τους ανοιχτά και αναμετέδιδαν κάθε είδηση ή φήμη, τους ήσυχους που καθόντουσαν στις άκρες και παρακολουθούσαν το κάθε τι κουνώντας το κεφάλι τους, καθώς και τους χαζούς του χωριού που όλοι τους πείραζαν για να περνάνε την ώρα τους. Μέσα στα σύννεφα καπνού των τσιγάρων ανέβαζαν και κατέβαζαν κυβερνήσεις, εκεί γινόντουσαν συνήθως τα προξενιά, εκεί καταδικαζόντουσαν η αθωωνόντουσαν οι χωριανοί για παραπτώματα που έκαναν η δεν έκαναν, εκεί γινόταν ο σχολιασμός των καυγάδων των ζευγαριών, τα παραπατήματα των συζύγων, και γενικά εκεί λεγόταν οτιδήποτε από το πιο σοβαρό ή αστείο έως το πιο αληθινό ή ψεύτικο. Τα καφενεία τα κατέτασσαν σε αυτά που προσέφεραν τον καλύτερο καφέ ή τους καλύτερους ουζομεζέδες, σε αυτά που προσέφεραν περισσότερη ή λιγότερη ησυχία, σε αυτά που προσέλκυαν πελατεία κάτω ή άνω των 25 ετών, στα καφενεία που σύχναζαν δεξιοί κεντρώοι ή αριστεροί. Ενα από αυτά ηταν καί τό καφενειο τού Κατανα Ανδρέα,αυτό τής φωτογραφίας. Από τά πολύ παλιά καφενεία ηταν του Μάστορα, του Γκόγκου,τού Τσιάγια,καί του Γαύρου,κ.α.



ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗΣ

Από πολλά χρόνια πρίν είχα υποσχεθεί στόν εαυτό μου νά αναφερθώ σέ ανθρώπους τού οικισμού Καισαρειάς,σέ κάποιους πού η ζωή τούς προσπέρασε καί οι ανθρωποι τούς ξέχασαν. Εδώ καί μερικά χρόνια εκανα μία ερευνα καί μέ τήν βοήθεια των κατοίκων,εχω συγκετρώσει ενα μεγάλο αριθμό παλιών φωτογραφιών τού οικισμού Καισαρειάς,μέ σκοπό τήν δημιουργία ενός ηλεκτρονικού αρχείου μέ σχεδόν ολα τά πρόσωπα πού εζησαν καί εγραψαν μικρή η μεγάλη ιστορία. Αλλά η παρουσία τους καί μόνο ηταν συμαντική καί αξίζει νά αναφερώμαστε σ΄αυτούς εστω καί μέσα από τίς φωτογραφίες τους. "μία φωτογραφία χίλιες λέξεις".
Εσθάνομαι ευτυχής πού μπορώ χρισημοποιώντας τήν σύγχρονη τεχνολογία του ιντερνέτ καί μέσα από αυτές τίς σελίδες οπως καί το ιστολόγιο www.fotoskesaria.blogspot.com, νά μοιράζομαι τίς εικόνες τού οικισμού Καισαρειάς.Ειμαι καί γώ γέννημα θρέμμα αυτού τού τόπου,πέρασα τά παιδικά μου χρόνια στά σοκάκια καί τίς αυλές παιζοντας μέ τούς φίλους καί χωριανούς μου,πώς μπορεί νά τά ξεχάσει κανείς ολλα αυτά!
Η πρώτη μου αναφορά στό οδοιπορικό αυτό θά είναι ο συμαθητής καί φίλος Κώστας Γερογιάννης,ειχε καί εχει ευστροφία μυαλού,αντίδραση και παρατηρητικότητα πολύ ανεπτυγμένη.Ο Κώστας γεννήθηκε οπως καί αρκετοί αλλοι συνανθρωποί μας κουφάλαλος,ομως αυτό δέν τόν εμπόδισε νά αναπτύξει επικοινωνίες καί κάθε ειδος δραστηριώτητες.Ηταν καί ενας από τούς ερασυτέχνες φωτογράφους τής δεκαετίας τού 60-70,καί ισως ο τελευταίος τής ασπρομαυρης φωτογραφίας,πολλές από τίς φωτογραφίες του βρίσκονται στό αρχείο μου.
Σήμερα βρεισκεται στόν οικισμό Καισαρειας μέ τήν οικογενειά του,τό επάγγελμα του ηταν οικοδόμος,ενα από τά πολύ καλά χέρια ,γιατί ζώ σήμερα στό σπίτι πού ο Κώστας εστησε,τόν εύχωμαι νά ειναι πάντα καλά,αυτός καί η οικογενειά του.

Νίκος Ρουσόπουλος

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ

 ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΤΥΦΛΟ ΚΑΙΣΑΡΕΙΩΤΗ.
«Η αξιοπρέπεια, η ευγένεια, η φρόνηση, η ακολασία, η φιλοκαλία, φανερώνονται απ' το πρόσωπο κι απ' τα σχήματα των ανθρώπων, κι όταν περπατάνε κι όταν κάθονται.» Σωκράτης.

Τό φαινόμενο Μήτσιος τ'Γκουρ "Δημήτριος Παπαδόπουλος" ετσι τόν αποκαλούσαν,ηρεμος,καλοσυνάτος μέ τόν καλό λόγο στά χείλη, μέ ενα τσιγάρο αναμμένο πάντα στό χέρι, καί τήν τεράστια νοημοσύνη του πού εξέπλητε τούς πάντες,από μωρό ο Μήτσιος εχασε τό φώς του καί μεγαλώνοντας προσαρμόστηκε μέ τούς ανθρώπους καί τό περιβάλλον.Γνώριζε κάθε σπιθαμή τού οικισμού Καισαρειάς καί κάθε κάτοικο από τήν φωνή του. Χαρακτηριστική συνήθεια-θέληση-ανάγκη,η αδιάλειπτη παρουσία του σέ κάθε λειτουργία,επερινό η ακολουθία στήν εκκλησία τού χωριού.Πολύ καλός ψάλτης μέ φωνή διαμάντι,ειχε αποστιθήση ολα τά βιβλία της εκκλησίας,καί οχι μόνο.Θά μπορούσα νά γράψω τόσα πολλά γιά τό φαινόμενο Μήτσιος, αλλά πιστεύω θά ειναι πολύ λίγα γιά τήν ζωή καί τό βίος του.Εφυγε πρίν πολλά χρόνια τήν δεκαετία τού 70,δέν μπόρασα νά τόν συνοδέψω στήν τελευταία του κατοικία ημουν πολύ μακριά.Ο Μήτσιος ηταν ενας από τούς λίγους ανθρώπους πού αγάπησα καί σεβάστικα, πραγματικά τό αξιζε. Δέν ξεχνώ ποτέ τήν φωνή του νά μέ φωνάζει Νικολάκη ελα αναψέ μου τό τσιγάρο. Αναπαύσου εν ειρήνη Μήτσιο.

ΟΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ

Το στίγμα της ψυχικής νόσου, παρά τους αιώνες μάθησης, εξακολουθoύσε καί εξακολουθεί να υπάρχει εως σήμερα, σημάδι αδυναμίας κι αντανάκλαση του πολιτισμού της κοινωνίας μας, αλλά και ως ισχυρό αρνητικό γνώρισμα σε όλες τις κοινωνικές σχέσεις. Στερεότυπα, προκαταλήψεις και διακρίσεις, που σχετίζονται με τις ψυχικές διαταραχές, αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα, τόσο για τους ίδιους τους ασθενείς όσο και για τις οικογένειές τους.

Οι ανθρώπινες κοινωνίες ό,τι φοβούνται το κοροϊδεύουν και το περιθωριοποιούν π.χ. ο τρελός του χωριού κι έτσι ο αποκλίνων, από παράγοντας που απειλεί τη συνοχή μιας ομάδας, γίνεται παράγοντας που ενισχύει την συσπείρωσή της. Μέσα από τέτοιες διαδικασίες φτιάχνεται το απλοϊκό και εν μέρει αυθαίρετο δίπολο: εμείς οι λογικοί, οι φυσιολογικοί, και οι άλλοι οι τρελοί, οι ψυχοπαθείς.Δέν θά αναφερθώ σέ ονόματα οποιος κατάλαβε,κατάλαβε,μόνο θά δείξω μιά παλιά φωτογραφία τήν μοναδική πού μπόρεσα νά βρώ γιά τό αγόρι αυτό τού οικισμού Καισαρειάς πού ειχα τήν τύχη νά τό γνωρίζω. Ειναι χρόνια τώρα πού εφυγε,καί πηρε μαζί ολα του τά μυστικά καί τόν πόνο πού εκρυβε μέσα του, γιά τήν αθλιότητα τών γνωστικών,καί τήν αδικία τής κοινωνίας. Καλή σου ανάπαυση συγχωριανέ Χρήστο.

OΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ

Η οικογένεια Κοκολύβα Χαρισίου μάς εχει διαθέσει ολο τό φωτογραφικό της αρχείο. Ενα μέρος αυτού παρουσιάζουμε στό βιντεο κλίπ,τό υπόλοιπο θά παροθσιασθεί στήν Ιστοσελίδα www.fotoskesaria.blogspot.com. Η λήψη τών φωτογραφιών εγεινε από τόν Γερογιάννη Κώστα.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΛΕΥΚΩΜΑ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ on PhotoPeach Από τό αρχείο τού Κοκολύβα Χαρίσιου.