Ο οικισμος της Καισαρειας επι πολλες δεκαετιες χρησιμοποιουσε τα νερα του λακκου για ποτισμα του καμπου, αλλα κυριως προμηθευονταν το ποσιμο νερο που αναβλυζε σε ενα σημειο της οχθης του ρεματος, και στη θεση (Το βυρο τ'μπαϊοτα). Λεγεται ετσι γιατι στο συμειο αυτο υπηρχε μεγαλο βαθος του νερου και στροβιλισμος με μεγαλη ταχυτητα, με αποτελεσμα να ειναι πολυ επικινδυνο, εκει εχασε την ζωη του καθως κολυμπουσε ενα παιδι της οικογενειας Βιλδου, η (Μπαϊοτα). Οι οχθες του ρεματος ηταν καταφυτες απο φτερες, πλατανια, λευκαδια, και θαμνους, και μαζι με τον ηχο του νερου, και τα τιτιβισματα των πουλιων δημιοργουσαν το τελειο συνολο φυσικης αρμονιας. Σημερα πολυ λιγα δενδρα φιλοξενουνται στις οχθες του ρεματος, και ποιο λιγα δυπλα στους αγρους. Χαθηκαν επισης οι φωνες των γυναικων που καθημερινα με τα γκιουμια, σταμνες και αλλα δοχεια κουβαλουσαν σε παρεες το νερο στο χωριο για της αναγκες της οικογενειας. Επισης στα νερα του λακκου επλυναν τις κουβερτες, βελεντζες και οτι αλλο ηταν βαρυ και μεγαλο, και τα μετεφεραν με γαίδουρακια. Μαγικες εικονες μιας χαμενης εποχης. (Πατωντας το Pleyer στο βιντεο 2 βλεπετε τις γυναικες του οικισμου να μεταφερουν νερο απο τον κατω λακκο οπως παλια).
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΜΠΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ.
ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ (ΝΤΣΙ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου