Φωτογραφικο λευκωμα Καισαρειας 

ΤΟ ΕΘΗΜΟ ΤΗΣ ΤΣΙΓΑΡΙΔΑΣ ΣΤΟΝ ΟΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ

Παρασκευη της τσιγαριδας στην Καισαρεια

 Στην Καισαρεια και οχι μονο κάθε οικογένεια είχε τουλάχιστον ένα γουρούνι στην αυλή. Το έπαιρναν από μικρό, ένα χρόνο πριν και το τάιζαν έτσι ώστε να καταφέρουν να το παχύνουν όσο το δυνατόν περισσότερο.

Με φροντίδα και καλό τάισμα το γουρουνάκι γινόταν…θρεφτάρι. «Καλό» θεωρούνταν ένα γουρούνι που έφτανε τις 100 οκάδες.

Απο το γουρουνι μετα την σφαγη τετοια εποχη αυτό που χρειάζονταν περισσότερο ήταν το πολύτιμο ζωικό λίπος και τις θερμίδες του γιατί ο χειμώνας ήταν βαρύς και διαρκούσε πολλούς μήνες. Έκοβαν τον λιπώδη ιστό σε μικρά κομματάκια και τα έλιωναν σε μεγάλα καζάνια. Αφού έλιωνε ένα τμήμα από το λίπος, έμεναν στο καζάνι μικρά τραγανά κομματάκια από λίπος και κρέας. Αυτά ήταν οι περίφημες «τσιγαρίδες» το αγαπημένο φαγητό μικρών και μεγάλων. Μετά το ψήσιμο στα καζάνια άρχιζε το τσιμπούσι με άφθονο κρασί αλλά και χορό. Το υπόλοιπο λίπος το στράγγιζαν σε τενεκέδες και το χρησιμοποιούσαν όλο το χρόνο στο μαγείρεμα.