ΟΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕIEΣ ΣΤΟΝ ΟΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ

Καλλιεργεια καπνου

Η καλλιέργεια του καπνού έφτασε στην Ελλάδα από τον Πόντο και από τα παράλια της Μικράς Ασίας . Στην αρχή καλλιεργή8ηκε στην Ανατολική Μακεδονία και στη συνέχεια διαδόθηκε και στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας .

Σημαντικά ιστορικά στοιχεία για την καλλιέργεια του καπνού και τη σημασία της κατά το το 18ο και 19ο αιώνα , αναφέρονται στο έργο του Δημητρίου Ζωγράφου " Η ιστορία της Ελληνικής Γεωργίας " . Τα στοιχεία αυτά που σε μεγάλο βαθμό αντλούνται από το βιβλίο του Γάλλου Μποζούρ " Πίναξ του Εμπορίου της Ελλάδος » (1978) , προέρχονται δε από τις περιηγήσεις του στην Ελλάδα κατά το 18ο αιώνα και πριν την Ελληνική Επανάσταση .

Χαρακτηριστικά ο Μποζούρ , αναφερόμενος στα καπνά της Μακεδονίας , σημειώνει : " Ο καπνός είναι , μετά το βαμβάκι , ο πλουσιότερος κλάδος της Ελληνικής εξαγωγής . Αι καπνοφυτείαι καταλαμβάνουν το 1 / 8 των καλλιεργησίμων γαιών και δίνουν πόρον ζωής εις 20.000 οικογένειας . Η Μακεδονία είναι , εις όλον τον κόσμον , καπνοκαλλιέργεια την για κατάλληλος εξοχήν χώρα η κατ ' , παράγει δε 11,200 μπάλλες καπνού » και συνεχίζει : " Γη καπνοφυτεμένη , σιτοκαλλιέργεια η δίδει που εκείνου διπλάσιον συνήθως προϊόν ακαθάριστον έτος δίδει κατ ' , αλλά η καλλιέργεια και η περιποίησις του καπνού απαιτούν φροντίδας αι οποίαι ελαττώνουν πολύ τας οφελείας του καπνοφυτευτού . Και μολονότι δεν διακρίνονται ούτοι , ούτε δια τας οικονομικάς ανέσεις των , ούτε δια την ευκολίαν καταβολής των φόρων , εν τούτοις προτιμούν γενικώς την καπνοκαλλιέργειαν από τη σιτοκαλλιέργειαν . Αι γαίαι προς καπνοπαραγωγήν πωλούνται ακριβότερον , πρέπει λοιπόν να παράγουν πλειότερον από τους σιτοπαραγωγούς " . Στην Καισαρεια η καλλιεργεια του καπνου ειχε ενταθει στην δεκαετια του 60 με αποκορυφωμα το 70, και 80, σημερα ειναι πολυ ελαχιστη η παραγωγη .

 ( Η αλογιστη χρηση φυτοφαρμακων στην καλλιεργεια του καπνου επαιφερε δυστυχως πολλους θανατους στον οικισμο ) .

Καλλιεργεια καλαμποκιου

Η σπορά γίνεται κατά την άνοιξη , γιατί το καλαμποκι είναι ευαίσθητο στο ψύχος . Γίνεται με διασκορπισμό των σπόρων ή σε αυλακιές . Οι σπόροι σκεπάζονται με σβάρνισμα . Σήμερα η σπορά γίνεται με ειδικές σπαρτικές μηχανές , ομοιόμορφη σε βάθος και σε κανονικές αποστάσεις . Το έδαφος πρέπει να είναι ελαφρό και δροσερό . Χρειάζεται καλή καλλιέργεια και λίπανση . Καλύτερη απόδοση έχει η ποτιστική καλλιέργεια . Με τον υβριδισμό πετυχαίνεται επιθυμητή ποικιλία με μεγάλη στρεμματική απόδοση . Τα σπέρματα των νέων φυτών , όταν σπαρθούν , δε μας δίνουν τα ίδια αποτελέσματα , γι ` αυτό οι καλλιεργητές κάθε χρόνο προμηθεύονται νέο σπόρο . Το κ . είναι φυτό αδηφάγο και εξαντλεί το έδαφος από τα θρεπτικά συστατικά , γι ` αυτό επιβάλλεται η αμειψισπορά με σιτάρι , κριθάρι , σίκαλη ή ψυχανθή , η οποία συντελεί στην ανανέωση των συστατικών του εδάφους . Οι απαραίτητες καλλιεργητικές φροντίδες για καλύτερη επιτυχία και απόδοση είναι οι εξής : Σκάλισμα 2-3 φορές με ανάλογη αραίωση των φυτών , παράχωμα , πότισμα , αδέλφωμα ( απομάκρυνση παραφυάδων του φυτού ) , κορφολόγημα κ.ά. Η συγκομιδή γίνεται γύρω στα τέλη Αυγούστου μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου , ανάλογα με την ποικιλία . Οι ρόκες κόβονται , ξεφλουδίζονται και αφήνονται να ξεραθούν τελείως . Ακολουθεί εκκοκκισμός και αποθήκευση . Στην Καισαρεια παλια ηταν το βασικο προϊον που χρισημοποιουσαν οι κατοικοι για πολλες χρησεις , οπως και το ψωμι ( μπομποτα ) που ηταν πολυ διαδεδομενο .

Σιταρι
Το σιτάρι είναι από τα αρχαιότερα φυτά . Πότε ακριβώς καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά και ποια είναι η άγριά του μορφή δεν είναι απόλυτα γνωστό . Η ποικιλία των ονομάτων στις διάφορες γλώσσες δείχνει ότι από τους προϊστορικούς ακόμα χρόνους η καλλιέργειά του ήταν διαδομένη σε χώρες μακρινές μεταξύ τους . Οι Κινέζοι π.Χ. , θεωρούν το σιτάρι δώρο του Ουρανού . Μνημεία αρχαιότατα στην Αίγυπτο παρουσιάζουν το σιτάρι γνωστό πριν από τους ποιμένες βασιλείς και ανάγουν την εισαγωγή του στη θεά Ίσιδα . Οι Αρχαίοι Έλληνες θεωρούν ότι η θεά Δήμητρα δίδαξε την καλλιέργεια του σιταριού στον Ελευσίνιο Τριπτόλεμο .

Το σιτάρι αντέχει σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες , ζώνη πολική την μέχρι αναπτύσσεται και αυτό γι ' . Η μεγάλη όμως θερμοκρασία και η φωτεινότητα της ατμόσφαιρας ευνοούν περισσότερο την ανάπτυξή του . Στον ισημερινό όμως η καλλιέργεια περιορίζεται , εξαιτίας των λίγων βροχών . Το έδαφος προετοιμάζεται καλά και σπέρνεται κατά το φθινόπωρο . Μερικές ποικιλίες σιταριού σπέρνονται την άνοιξη . Σε κάθε στρέμμα χρησιμοποιούνται 10-25 κιλά , ανάλογα με το έδαφος και τον καιρό . Η βλάστηση του σιταριού διακόπτεται . Ειδος συναλλαγης για την προμηθεια των βασικων ειδων αναγκης των κατοικων του οικισμου . ( Λαδι , ρυζι , σαπουνι , κ.α. ) .

Μποστανι

 Σχεδον καθε οικογενεια του οικισμου ειχε το δικο της μποστανι , τα ποτιστικα χωματα της Καισαρειας και ιδιαιτερα του καμπου της εδειναν πλουσια σοδια σε καρπουζι και πεπονι , αλλα και σε αλλα ειδη , οπως κολοκυθες που ηταν πολυ χρισημες γιατι ηταν τροφη για τα ζωα , και για παρασκευη γλυκου , και πητας . Χαρακτηριστικο ηταν οτι σε καθε μποστανι εχτιζαν και μια καλυβα για να μενουν τα ατομα που το φυλαγαν , συνηθως οι ποιο γεροι , η νεα παιδια που δεν μπορουσαν να βοηθησουν σε αλλες γεωργικες εργασιες του καλοκαιριου που ηταν πολλες . ( Στη φωτογραφια φενεται ο καμπος της Καισαρειας που τωρα ειναι λυμνη , και το μποστανι του Θωμα Ρουσοπουλου 1972) .

Η λαχανοκηποι του οικισμου η μπαχτσιεδια

Ηταν μικρα αγροτεμαχεια στην δυτικη πλευρα του χωριου , και οχι τυχαια αλλα γιατι στο σημειο αυτο περνουσε ο πανω λακκος με τα νερα του τα ποτιζαν , φυσικα με την σειρα και αφου περισσευε νερο απο τους νερομυλους του χωριου  για να αλεσουν οι κατοικοι τοσο το σιταρι για ψωμι οσο και τα υπολοιπα , οπως και καλαμποκι που παλαιοτερα με αυτο το αλευρι ζυμωναν την παραδοσιακη μπομποτα.Στα μικρα αυτα ποτιστικα αγροτεμαχεια εβαζαν οτι χρειαζοταν για την καλοκαιρινη αλλα οχι μονο διατροφη . Ντοματες , πιπεριες , μελιτζανες , κρεμμυδια , πρασσα , λαχανα , και οτι αλλο ηταν δυνατον να χωρεσει σε αυτην την μικρη εκταση . Στην περιοχη αυτη την περιοδο του καλοκαιριου ηταν διασπαρτη στον αερα η μυρωδια της ντοματας , και των αλλων κυπευτικων , μια μυρωδια που σημερα λειπει . Και μιας και αναφερθηκαμε στα μπαχτσιεδια , και με τα οποια ηταν συνδεδεμενη η παρουσια του Αγροφυλακα , στην συνεχεια θα πουμε δυο λεξεις για τον τοτε αγροφυλακα η ( Ντραγατι ) . Σημερα εκει που καποτε ευφορουσαν τα λαχανικα δεσποζει η εγκαταλειψη,παλαιες εγκαταστασεις αποξηρανσις καπνων,ναϊλον πεταμενα,και χορτα,πολλα χορτα.Τιποτα δεν θυμιζει εκεινες τις εποχες,που αν και δεν ειχαν μηχανηματα εν τουτης υπηρχε αρμονια μεταξυ της φυσης και των ανθρωπων και πανω απ΄ολλα καθαρο περιβαλλον.Τα μονα που εμειναν ανεπαφα μεχρις στιγμης ειναι καποια μεγαλα δενδρα,μαρτυρες της αλλαγης του τοποιου και των ανθρωπων . Ο πανω λακκος απαψε να υφισταται εδω και πολλα χρονια με αποτελεσμα να εγκαταλοιπονται οι καλλιεργιες κηπευτικων και στην θεση τους να βλεπουμε σημερα σιτιρα.