Έθιμα λέγονται οι ενέργειες και οι πράξεις που σύμφωνα με την παράδοση διαμορφώνουν την κοινωνική συμβίωση μικρών ή μεγάλων ομάδων του πληθυσμού μιας μικρής ή μεγάλης περιοχής ή ακόμα και μίας χώρας. Στην Ελλάδα τα έθιμα διατηρήθηκαν δια μέσου των αιώνων ,από γενεά σε γενεά ,άγραφτα μόνο με την παράδοση .
Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα από αρχαιοτάτων χρόνων τα έθιμα είναι ο καθρέπτης του Ελληνικού λαού ,βάσει αυτών κατόρθωσε να διατηρήσει ακμαίο το ηθικό του, και τον πολιτισμό του , σε χρόνους κατοχής και δουλείας ,όταν το Ελληνικό Έθνος κινδύνευε με αφανισμό.
Εδώ θα αναφερθουμε στα τοπικά έθιμα,όπως τα έχουν ζήσει και όπως μας τα έχουν μεταφερει οι παλαιοτεροι.
XΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Τα Χριστούγεννα είναι μία από τις μεγαλύτερες γιορτές του χριστιανικού κόσμου. Σύμφωνα με την ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία, στην οποία ανήκουν οι περισσότεροι έλληνες, είναι η δεύτερη σημαντικότερη γιορτή μετά το Πάσχα.
ΤΑ ΚΟΛΙΑΝΤΑ
Τα μεσάνυχτα της παραμονής των Χριστουγέννων, τα παιδιά κατά ομάδες, (και ήταν πολλά τότε),ξεκινούσαν για να πουν τα «κόλιαντα» στα σπίτια του χωριού. Στον ώμο τους είχα κρεμασμένο τον «τρουβά» για να βάλουν μέσα τις «κλούρες» (μικρά στρογγυλά ψωμάκια), τα κάστανα, τα καρύδια και τα αμύγδαλα που θα τους πρόσφεραν οι νοικοκυρές. Στα χέρια τους κρατούσαν γερά ξύλα που κατέληγαν σε στρογγυλό σκληρό εξόγκωμα. Σε όλα τα σπίτια τραγουδούσαν το:
Κόλιαντα μπάμπω μ’ κόλιαντα, κι εμένα μπάμπω μ’ κλούρα<
Να μερικά από τα παραδοσιακά κάλαντα του τόπου μας, τα οποία ντύνουν γλυκές μελωδίες, που δυστυχώς το χαρτί δεν μπορεί να τις αποδώσει.
Παραδοσιακα καλαντα απο τον πολυ καλο γνωστη της εποχης του στον οικισμο Καισαρειας, το παρατσουκλι του ηταν Νασιωκας,ενω το πραγματικο του ονομα: Θωμας Ρουσοπουλος,τον χασαμε πριν πολλα χρονια, αλλα θα μεινει μαζι μας μεσα απο τα βιντεο με τα τοσο σπουδαια τραγουδια και αφηγησεις του.
Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα από αρχαιοτάτων χρόνων τα έθιμα είναι ο καθρέπτης του Ελληνικού λαού ,βάσει αυτών κατόρθωσε να διατηρήσει ακμαίο το ηθικό του, και τον πολιτισμό του , σε χρόνους κατοχής και δουλείας ,όταν το Ελληνικό Έθνος κινδύνευε με αφανισμό.
Εδώ θα αναφερθουμε στα τοπικά έθιμα,όπως τα έχουν ζήσει και όπως μας τα έχουν μεταφερει οι παλαιοτεροι.
XΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Τα Χριστούγεννα είναι μία από τις μεγαλύτερες γιορτές του χριστιανικού κόσμου. Σύμφωνα με την ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία, στην οποία ανήκουν οι περισσότεροι έλληνες, είναι η δεύτερη σημαντικότερη γιορτή μετά το Πάσχα.
ΤΑ ΚΟΛΙΑΝΤΑ
Τα μεσάνυχτα της παραμονής των Χριστουγέννων, τα παιδιά κατά ομάδες, (και ήταν πολλά τότε),ξεκινούσαν για να πουν τα «κόλιαντα» στα σπίτια του χωριού. Στον ώμο τους είχα κρεμασμένο τον «τρουβά» για να βάλουν μέσα τις «κλούρες» (μικρά στρογγυλά ψωμάκια), τα κάστανα, τα καρύδια και τα αμύγδαλα που θα τους πρόσφεραν οι νοικοκυρές. Στα χέρια τους κρατούσαν γερά ξύλα που κατέληγαν σε στρογγυλό σκληρό εξόγκωμα. Σε όλα τα σπίτια τραγουδούσαν το:
Κόλιαντα μπάμπω μ’ κόλιαντα, κι εμένα μπάμπω μ’ κλούρα<
Παραδοσιακα καλαντα απο τον πολυ καλο γνωστη της εποχης του στον οικισμο Καισαρειας, το παρατσουκλι του ηταν Νασιωκας,ενω το πραγματικο του ονομα: Θωμας Ρουσοπουλος,τον χασαμε πριν πολλα χρονια, αλλα θα μεινει μαζι μας μεσα απο τα βιντεο με τα τοσο σπουδαια τραγουδια και αφηγησεις του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου