Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

ΤΟ ΚΑΤΩ ΡΕΜΑ (Ο ΚΑΤ΄ΝΟΣ Ο ΛΑΚΚΟΣ)

Ο οικισμος της Καισαρειας επι πολλες δεκαετιες χρησιμοποιουσε τα νερα του λακκου για ποτισμα του καμπου, αλλα κυριως προμηθευονταν το ποσιμο νερο που αναβλυζε σε ενα σημειο της οχθης του ρεματος, και στη θεση (Το βυρο τ'μπαϊοτα). Λεγεται ετσι γιατι στο συμειο αυτο υπηρχε μεγαλο βαθος του νερου και στροβιλισμος με μεγαλη ταχυτητα, με αποτελεσμα να ειναι πολυ επικινδυνο, εκει εχασε την ζωη του καθως κολυμπουσε ενα παιδι της οικογενειας Βιλδου, η (Μπαϊοτα). Οι οχθες του ρεματος ηταν καταφυτες απο φτερες, πλατανια, λευκαδια, και θαμνους, και μαζι με τον ηχο του νερου, και τα τιτιβισματα των πουλιων δημιοργουσαν το τελειο συνολο φυσικης αρμονιας. Σημερα πολυ λιγα δενδρα φιλοξενουνται στις οχθες του ρεματος, και ποιο λιγα δυπλα στους αγρους. Χαθηκαν επισης οι φωνες των γυναικων που καθημερινα με τα γκιουμια, σταμνες και αλλα δοχεια κουβαλουσαν σε παρεες το νερο στο χωριο για της αναγκες της οικογενειας. Επισης στα νερα του λακκου επλυναν τις κουβερτες, βελεντζες και οτι αλλο ηταν βαρυ και μεγαλο, και τα μετεφεραν με γαίδουρακια. Μαγικες εικονες μιας χαμενης εποχης. (Πατωντας το Pleyer στο βιντεο 2 βλεπετε τις γυναικες του οικισμου να μεταφερουν νερο απο τον κατω λακκο οπως παλια).



Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΜΠΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ.
Πριν απο την δημιουργια της τεχνικης λιμνης του Πολυφυτου στην παραποταμνια περιοχη της Καισαρειας απλωνονταν ενας μεγαλος καμπος, που καλυπτε χιλιαδες στρεμματα αρδευομενης ευφορης γης.Η πλουσια σοδεια και η αισθητικη ομορφια αυτου του καμπου ηταν απεριγραπτη.Ο καμπος ποτιζοταν απο τα νερα του προαναφερθεν κατω λακκου μεσω τσιμεντενιων αυλακιων του αρδευτικου εργου Καισαρειας.Η εκτροπη του νερου προς την περιοχη του καμπου γινοταν με ενα φραγμα (δεση το αποκαλουσαν οι κατοικοι) που ηταν δυπλα και ανατολικα του παλαιοκαστρου.

ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ (ΝΤΣΙ)

Μεταξυ του καμπου και της αριστερης οχθης του Αλιακμωνα ποταμου υπηρχε ενα πανεμορφο δασος πανω απο χιλια στεμματα καλυμμενο απο πυκνα πλατανια και φτερες (καραγατσια), τα οποια δημιουργουσαν ενα πλουσιο λιβαδι, καταλληλο για βοσκη των ζωων (γιδοπροβατων, βοδιων, βουβαλιων, αλογων, αγελαδων και αλλων). Το δασος αυτο περιβαλλοταν απο τη ΒΔ πλευρα με ελη και ΝΔ βρεχοταν απο τα νερα του Αλιακμωνα ετσι ωστε να αποτελει ενα ειδος μικρης νησιδας. Γιαυτο οι Καισαριωτες το αποκαλουσαν <<ντσι>> (απο την παραφθορα της λεξης νησι).

Δεν υπάρχουν σχόλια: