Δυο «χαίρε» συνθέτουν το νόημα τής μεγάλης αυτής ημέρας: Το «χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία» και το «Χαίρε, ω χαίρε Ελευθεριά» ! Το πρώτο βγαίνει από τα χείλη τού Αρχάγγελου και γνωστοποιεί την ενσάρκωση τού θείου Λόγου και τη λευτέρωση του ανθρωπίνου γένους από τα δεσμά τής αμαρτίας • το δεύτερο από τα χείλη τού ποιητή των Ελλήνων και χαρμόσυνα αναγγέλλει τη λύτρωση του Ελληνικού Γένους από τα δεσμά τής πολύχρονης σκλαβιάς !
 |
| Απο παλα ιοτερη παρελαση των μαθητων του Δημοτικου Σχολειου Καισαρειας,για τον εορτασμο της 25ης Μαρτιου 1821. |
Δυο «χαίρε» συνθέτουν το νόημα τής μεγάλης αυτής ημέρας: Το «χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία» και το «Χαίρε, ω χαίρε Ελευθεριά» ! Το πρώτο βγαίνει από τα χείλη τού Αρχάγγελου και γνωστοποιεί την ενσάρκωση τού θείου Λόγου και τη λευτέρωση του ανθρωπίνου γένους από τα δεσμά τής αμαρτίας • το δεύτερο από τα χείλη τού ποιητή των Ελλήνων και χαρμόσυνα αναγγέλλει τη λύτρωση του Ελληνικού Γένους από τα δεσμά τής πολύχρονης σκλαβιάς !
Οι ταπεινωμένοι και καταφρονεμένοι, για πολλούς αιώνες, Έλληνες, οι καταδιωγμένοι και ξεχασμένοι από τους ισχυρούς χριστιανούς Ευρωπαίους, οι δυστυχισμένοι απ’ τής σκλαβιάς τα βάσανα πρόγονοί μας ξεκινάνε μέσ’ απ’ τα φαράγγια τους, μέσ’ απ’ τις κόγχες και τα βουνά, που πλανιόνταν, και με αρχηγό τους το αθάνατο Πνεύμα τής Φυλής ξεκινάνε και πορεύονται στο δρόμο τού μαρτυρίου. Ορμάνε και χτυπούν το τρικέφαλο θηρίο …
 |
| Απαγγελια ποιηματων απο μαθητριες του Δημοτικου Σχολειου Καισαρειας |
Οι ταπεινωμένοι και καταφρονεμένοι, για πολλούς αιώνες, Έλληνες, οι καταδιωγμένοι και ξεχασμένοι από τους ισχυρούς χριστιανούς Ευρωπαίους, οι δυστυχισμένοι απ’ τής σκλαβιάς τα βάσανα πρόγονοί μας ξεκινάνε μέσ’ απ’ τα φαράγγια τους, μέσ’ απ’ τις κόγχες και τα βουνά, που πλανιόνταν, και με αρχηγό τους το αθάνατο Πνεύμα τής Φυλής ξεκινάνε και πορεύονται στο δρόμο τού μαρτυρίου. Ορμάνε και χτυπούν το τρικέφαλο θηρίο …
Γιορτάζουμε σήμερα, όπως κάθε χρόνο, την επέτειο μιας από τις μεγαλύτερες εξορμήσεις τού Γένους. Ένα ξέσπασμα μεγαλειώδες, που απέδειξε ότι οι Έλληνες δεν αφήνουν τις δάφνες να μαραίνονται. Τις κρατούν τρυφερές ! Δεν αφήνουν
την πίστη • της ανάβουν θυμίαμα … Κι ας το ξέρουν ”φίλοι”
κι εχθροί: «Δεν είναι κάστρο για να πατηθεί • / είναι το φως
η Ελλάδα, που δε σβήνει».
την πίστη • της ανάβουν θυμίαμα … Κι ας το ξέρουν ”φίλοι”
κι εχθροί: «Δεν είναι κάστρο για να πατηθεί • / είναι το φως
η Ελλάδα, που δε σβήνει».
